Omdat in een auto ruimte vaak beperkt is en het zonde is om overal gaten in het interieur te boren, was ik op zoek naar een manier om niet-destructief een bedienkop van een mobilofoon in te bouwen. Daarbij viel op dat (ook) in een grote auto de inbouwmogelijkheden relatief beperkt zijn. Maar ik ontdekte ook één plek die relatief veel ruimte inneemt, en die zelden of nooit gebruikt wordt waarvoor die gemaakt is: de bekerhouder. In de regel is dat een plek bestemd voor kleingeld, tankbonnetjes, snoeppapiertjes en zonnebrillen.
Op één van de bekende oosterse webwinkels kwam ik diverse montagesystemen voor de bekerhouder tegen. Omdat de kop van een mobilofoon (met ingebouwde speaker) relatief zwaar is, vielen de zwanehals-systemen meteen af. Echter ontdekte ik ook een tablet-houder die redelijk soliede uitzag en waarbij de klem voor de tablet op een kogel bevestigd was.
Van deze bevestiging werd eerst de schroef van de kogelverbinding losgemaakt waarna de gehele bovenkant uit de kogel geklikt kon worden. Een klein verbindingsstuk vormde de verbinding tussen de kogel en de verende houder voor de tablet. Dit verbindingsstukje zat met vier nokken in de tablet-bevestiging geschoven.
Van dit verbindingsstuk zijn met behulp van een Dremel twee nokken verwijderd, en twee nokken zijn deels afgeslepen. Daardoor kon de metalen beugel van de kop van de mobilofoon tegen deze afgeslepen nokjes blijven rusten. Verder zat aan de onderzijde van dit verbindingsstuk de holle zijde van de kogelkoppling met een parkertje vastgeschroefd. Dit parkertje is eruit gedraaid, waarna het schroefgat op M4 doorgeboord is. Door in de holte van de kogelkoppeling het opgeboorde gat met een verzinkboor conisch te maken, kon een M4-boutje hierin vallen zonder de functionaliteit van de kogel in de weg te zitten.
De metalen Motorola-beugel kon nu op het verbindingsstukje met de kogelkoppeling geschroefd worden. Een veerringetje moest de zaak nog extra goed bij elkaar houden. Bij het aandraaien van het geheel moest wel met beleid gewerkt worden: het Chinese plastic leek niet al te stevig te zijn.
Uiteindelijk bleek deze constructie werkbaar. De plek van een bekerhouder in de auto plus de ruimte erom heen zijn natuurlijk bepalend voor het uiteindelijke succes. Zo bleken armsteun, versnellingspook en handrem meer dan eens in de weg te zitten.
Verder is dit principe natuurlijk bruikbaar voor elke set waarbij het bediendeel los staat van de rest van de radio. Deze constructie kostte alles bij elkaar een half uurtje werk en minder dan 10 Euro. Dus zeker de moeite van het experimenteren waard!
