‘Stop je met DMR?’ Dat was een de vraag van een amateur, ongeveer een half uur nadat ik mijn Hytera porto op Marktplaats had gezet. ‘Ben ik dan ooit begonnen?’ was de tegenvraag die ik in gedachte had…
Een paar jaar geleden heb ik wat met DStar gespeeld. Ik had een porto en een hotspot, maar na enige tijd begon dat wel wat vervelend te worden. Het enige stukje ‘radio’ dat hieraan te pas kwam, was de 70cm-verbinding naar de hotspot in de berging. Maar gelijktijdig daarmee begon ook de DMR-hype. Internet stond opeens vol ervan, en repeaters schoten bijna letterlijk uit de grond. Voor flinke bedragen werden Hytera’s en een enkele Motorola over de toonbank geschoven. En ook bij mij dwarrelde een Hytera mobielset naar de shack in, enige tijd later gevolgd door een porto. Daarvoor wilde ik niet zo’n enorm bedrag neertellen, dus ik besloot een Connect Systems CS700 aan te schaffen. Toentertijd was dat de eerste en enige porto in de lagere prijsklasse. En voor het geld was het beslist een leuke porto. Maar na enige tijd was ik toch wel suf gekeken op het kleine monochrome schermpje, dus ben ik toch maar overstag gegaan voor een Hytera porto met GPS.
Maar in gelijke tred ontwikkelde zich ook het DMR-netwerk. ‘DMR-Plus’ had zijn tijd wel gehad, en uit het niets verscheen ‘Brandmeister’. En ondanks dat ‘Brandmeister’ prachtige software is, was dit ook voor mij het begin van tanend interesse. Want terwijl servers massaal naar ‘Brandmeister’ migreerden, wijzigde ook het beleid. Slot 1 werd vast gekoppeld aan de landelijke gespreksgroep 204. Slot 2 kon ‘voor iets anders’ gebruikt worden. Voor mij persoonlijk was deze vaste koppeling een no-go. De achtergrond ervan kan ik mij wel voorstellen, maar de praktijk pakte anders uit.
Met het inschakelen van 204/1 hoor je nu nog steeds hetzelfde clubje amateurs ergens uit het midden van het land keuvelen. Niks mis mee hoor, maar daardoor is dit tijdslot in heel Nederland bezet. Als je dan eens een tijdje luistert, komt het vermoeden dat deze vaste repeater-huurders hoogstwaarschijnlijk ook via een lokale praatpaal zouden kunnen werken. In driekwart van Nederland kun je via de grote paal in IJsselstein werken, dus waarom moet heel Nederland hiervan meegenieten? Persoonlijk had ik liever een DStar-achtig principe gezien: twee tijdsloten en je kunt koppelen tot je een ons weegt. Als de repeater enige tijd geen RF-signaal ontvangt, ontkoppelt hij, zodat e.e.a. weer beschikbaar wordt voor andere amateurs.
Een logisch antwoord hierop is, dat ik natuurlijk niet naar 204/1 hoef te luisteren. Klopt, vandaar dat deze gespreksgroep ook uit mijn scan-en roaminglijsten verdwenen was. Avonden, dagen, weken stond mijn porto te scannen. Thuis bij de buis, maar ook tijdens mijn QRL-matige ritten door het land. Het was echter bijzonder stil aan de overkant, op slot 2. Zowel op gespreksgroep ‘Zuid’ als lokaal heb ik geroepen totdat ik blauw aanliep, het was en bleef stil…
Uiteindelijk was de lol er wel een beetje vanaf. Slot 1 bezet door telkens dezelfde stamgasten en vacuüm op slot 2. Ik hoor geen leuke conversaties meer over amateurgerelateerde zaken. En dat terwijl op DMR-gebied toch best wel wat ontwikkeld wordt. Zeker bij onze oosterburen staat de vooruitgang niet stil. Maar de porto belandde in het rek, en komt er dus steeds minder uit.
Ondertussen bekroop mij het gevoel dat DStar weer zo’n niche begint te worden. Veel van mijn bookmarks van enkele jaren geleden werken niet meer en dashboards zijn offline. Mijn DutchStar-printje heeft talloze keren te koop gestaan op de welbekende internetpagina’s, maar het ligt nog steeds in mijn kast omdat er kennelijk geen publiek voor is. Voor mij een reden temeer om een en ander weer eens af te stoffen. Ik geraakte aan een Icom IC-92d, een 70cm transceiver die iets met 9k6 kan, ligt beslist ook nog ergens en het DutchStar-printje is er natuurlijk ook nog steeds.
Vaak zeg ik tegen mensen dat ik op amateur gebied niet van platgetrapte paadjes hou. Het DMR-pad is inmiddels platgetrapt, geëgaliseerd, verbreed, geasfalteerd en van vangrails voorzien. Net zoals het DStar-pad enkele jaren geleden. Maar dit is inmiddels weer flink met onkruid en struiken overwoekerd. En omdat het in mijn natuur ligt om te kruipen waar je niet gaan kunt, pak ik toch maar weer eens DStar op om te kijken wat hier voor avonturen te beleven zijn.
