De Motorola GP300 is lange tijd het no-nonsense werkpaard onder de portofoons geweest. De porto was ijzersterk gebouwd, en met 8 of 16 kanalen universeel toepasbaar. In het gebruik was dit ook een erg geliefde porto omdat hij niet te zwaar was, makkelijk in de hand lag en een goed en luid audio produceerde.
De meeste GP300’s die om omloop waren, waren echter de ‘PL’-types. Deze porto’s (VHF of UHF) konden enkel CTCSS (in Motorola-jargon ‘Private Line’) aan, en dus geen vijftoon. De GP300 op de foto is echter een ‘vijftoon’-type. Dit kenmerkt zich door het keypad, dat bij de PL-types ontbreekt. Verder is het een ‘gewone’ VHF GP300.
Programmeren gebeurt via de achterzijde, waar de accu vast zit. De originele programmeer-interface wordt achter op de porto geklikt, en daarop wordt dan weer de accu vastgemaakt. Echter zijn op internet voor niet al te veel geld programmeerunits te krijgen die op de plek van de accu geklikt worden en vervolgens op een externe voeding aangesloten worden.