De Motorola MTM800 die al een tijdje dienst doet als (tijdelijke) Echolink node transceiver, is eigenlijk een echte mobiele transceiver. Hij is voorzien van remote bedienkop en de optionele GPS-unit zit erin. Deze laatste heb ik er niet zelf in gezet, maar was reeds bij aanschaf aanwezig. Een blik in de CPS leerde dat de ‘feature flag’ voor de GPS ook aktief was, waardoor de GPS dus bedrijfsklaar leek te zijn. Het ontbreken van een GPS-antenne zorgde echter ervoor dat ik hier verder geen acht op sloeg.

Doordat echter de situatie veranderd is en een MTM800E als nieuwe node transceiver erbij gekomen is, wordt het interessant om op termijn de MTM800 als mobiele tetra transceiver te gaan gebruiken. En dan wordt ook de GPS-unit weer interessant. Want in combinatie met SVXLink kan de GPS-positie naar het APRS-netwerk in lopen. Vandaar dat een GPS-antenne met FME-connector nodig was. Voor niet al te veel geld zijn dergelijke antennes via internet te koop. De uitgebreide documentatie van de MTM800 leerde dat de set een 5V (20mA) fantoomvoeding aanbiedt. En daarmee was snel een antennetje via internet uit te zoeken.

Eerst werd nog via de CPS de GPS ingeschakeld en de GPS-monitor-optie in het menu geactiveerd. De antenne werd aangesloten en de set ingeschakeld. Na enkele minuten liet het menu nog altijd een waarschuwing zien dat geen satellietsignaal binnen kwam. Dat was vreemd, want de MTH800 die ernaast stond, had al een vrolijk piepje laten horen bij een satelliet lock. Eerst maar eens de voedingsspanning controleren: bingo! Geen 5V op de FME-connector. Logisch dat de actieve antenne dan ook niets doet. De GPS-unit zou natuurlijk stuk kunnen zijn, maar dat leek me onwaarschijnlijk. Gelukkig is de GPS-print van de set goed bereikbaar via een extra ‘luikje’ in de bodem van de set. Toen dat eenmaal geopend was, kon ik de print er meteen uit pakken. Een flinterdun lintkabeltje fladderde aan de onderzijde. En op het moederbord van de set was te zien hoe de vergrendeling van de bijbehorende connector open stond. De GPS was dus wel in de set aanwezig, maar helemaal niet aangesloten. Of degene die het ding ingebouwd had, had vergeten de vergrendeling van het connectortje dicht te klikken. In elk geval kan dit nooit / nooit lang gefunctioneerd hebben!

Met wat gefrunnik kon ik het kabeltje in de connector plaatsen en het clipje sluiten. Daarna de print netjes op zijn plaats leggen en het coaxkabeltje met zijn rubberen afdichting / trekontlasting naar buiten leiden. Na het dichtschroeven van het dekseltje konden de kabels weer aangesloten worden en spanning op de bak komen. Binnen een minuut verdween de waarschuwing dat er onvoldoende satellieten zichtbaar waren, en via het menu kon ik zien dat de set 6 GPS-satellieten geïdentificeerd had.

Moraal van dit verhaal: ook in de complexe wereld van Tetra kan een oplossing soms verbluffend eenvoudig zijn!